فیلم آموزشی جهت تدریس قرآن

فیلم آموزشی روش اشاره به حروف و حرکات در آموزش قرآن

جهت دریافت فایل فیلم بر روی تصویر زیر کلیک نمایید

پاور پوینت آموزش قرآن ششم

فایل پاور پوینت روش تدریس قرآن ششم

جهت راهنمایی آموزگاران قرآن ششم ابتدایی

جهت دریافت فیال بر رو روی تصویر زیر کلیک نمایید.

همزه وصل-رفع یک ابهام در قرآن ششم

همزه وصل :همزه ای است اضافی که در ابتدای کلماتی که حرف اول آن ها با سکون یا تشدید شروع می شوند ؛وارد می شود.

بنابراین همزه وصل در صورت ابتدا(شروع) خواندن از همان کلمه قرائت می شودودر صورتی که کلمه مورد نظر به همراه کلمه ی قبل از خود خوانده شود ,تلفظ نمی گردد.

حال باید گفت که در عبارت« بئسَ الاِسم»(آیه 11 سوره حجرات) دومورد همزه وصل وجود داردو با توجه به اینکه این دو کلمه با هم خوانده می شوند پس همزه های وصل ساقط می گردند(یعنی خوانده نمی شوند)به این صورت: بئسَ لسمُ (با دو ساکن بر روی حروف لام وسین)

در این صورت حروف لام وسین ساکن هستند و قاعده ی التقای ساکنین به وجود می آیدکه دراین صورت قرائت دو حرف مسکون مجاور, مشکل و به قول اعراب محال است.

پس باید راهی برای رفع التقای ساکنین اندیشیده شود و آن این است که به حرف مسکون اول یک کسره بیفزاییم که دراین صورت خوانده خواهد شد:بئسَ لِسمُ

علامت های وقف در قرآن

«م»، علامت وقف لازم

«م»، علامت وقف لازم است«م»، یعنى وقف در آن لازم بوده و وصل آن موجب خلل در معنى مى‏شود،مثل: «إنَّ اللَّه شَدِیدُ العِقابِ للفُقَرَاءِ المُهَاجِرِین».

«ط»، علامت وقف مطلق

«ط»، علامت وقف مطلق است، یعنى وقف بر آن کاملاً به جاست و آغاز کردن از مابعد آن نیز خوب است (مترادف وقف تام)، مثل: «ذلِک فَضلُ اللَّهِ یُؤتِیه مَن یَشَاءُ واللَّهُ ذُوالفَضل العَظیِم».

«ج»، علامت وقف جایز

«ج»، علامت وقف جایز است، یعنى وقف و وصل آن هر دو جایز است. (مترادف وقف کافى)، مثل: «هُوَ مَولیکُم فَنِعْمَ المَولى وَ نِعْمَ النَّصِیر».

«ز»، علامت وقف مجوَّز

«ز»، علامت وقف مجوَّز است، یعنى وصل بهتر است، امّا وقف هم اشکالى ندارد. (مترادف وقف حسن)،مثل: «تَبَارَک الَّذِی بِیَدِهِ المُلکُ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَى‏ءٍ قَدِیر».

«ص»، علامت وقف مُرَخَّص

«ص»، علامت وقف مرخص است، یعنى به خاطر اطاله کلام و کمبود نَفَس می توان وقف کرد. در این صورت اگر مابعد آن جمله مفیدى بود، می توان از آن جا شروع به تلاوت کرد وگرنه باید اعاده نموده و از محل مناسب آغاز کرد،مثل: «قُلْ اِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَ اِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُبینٌ».

«لا»، علامت وقف ممنوع

«لا»، علامت وقف ممنوع است؛ یعنى چنانچه وقف کند در معنى خلل ایجاد مى‏شود و نباید وقف کرد (مترادف وقف قبیح)، مثل: «وَ مَا جَعَلنَا أَصْحَابَ النَّارِ إلاَّ مَلاَئِکَةً وَ ما جَعَلْنا عِدَّتَهُم إِلاَّ فِتنَةً للَّذِینَ کَفَروُا...».

«قلى»، علامت «اَلوَقفُ أَوْلى»

«قلى»، علامت «الوقف اولى» مى‏باشد، یعنى وقف بهتر است، مثل: «قالوُا أَنُؤمِنُ کَمَا ءامَنَ السُّفَهاءُ أَلا إِنَّهُم هُمُ السُّفَهاء».

«صلى»، علامت «اَلوَصلُ أَوْلى»

«صلى» علامت «اَلْوَصْلُ أَولى» مى‏باشد؛ یعنى وصل بهتر است. مثل: «اُولئِکَ عَلى هُدىً مِنْ رَبِّهِمِ وَ اُولئِکَ هُمُ الْمُفلِحوُنَ».

علامت وقف معانقه

دو مجموعه سه نقطه‏اى علامت «وقف مُعَانقه» یا «وقف مُراقبه» است که بر روى دو کلمه نزدیک هم قرار مى‏گیرد و چنانچه قارى بر یکى از این دو کلمه وقف کند، بر کلمه دیگر نمى‏تواند وقف کند، مثل: «ذلِکَ الکِتابُ لاَ رَیبَ فِیهِ هُدىً لِلمُتَّقِینَ».