تشبیه در ادبیات فارسی - فارسی ششم
توضیحاتی راجع به تشبیه و انواع ان در ادبیات فارسی ارائه شده است. امید که مورد استفاده همکاران محترم قرار گیرد.
توضیحاتی راجع به تشبیه و انواع ان در ادبیات فارسی ارائه شده است. امید که مورد استفاده همکاران محترم قرار گیرد.
در ادامه مطلب:
جهت آشنایی همکاران محترم
با صفت و اقسام آن
در دستور زبان فارسی در ادامه مطلبی پیرامون این مبحث آمده است.
درعربی به کلماتی هم خانواده می گویند که ازیک ریشه گرفته شده باشند و حرف های اصلی آنها پشت سرهم بیایند مانند :
رابط - مربوط - ارتباط - ربط
عجله - عجول - عاجل و تعجیل
تدریس - دروس - مدرس - درس
عامل - معمول - عمال - عمل
تعلیم - عالم - معلم - معلوم
نظر - ناظر- منظور- منتظر- انتظار- منظره- نظارت
نکته :
کلمات هم خانواده درعربی از نظر معنی به هم نزدیک هستند و دربیشتر مواقع سه حرف مشترک دارند .
کلمات هم خانواده در فارسی :
ملاک هم خانواده بودن در فارسی بن ماضی و مضارع است .
کلمه هایی که بن ماضی و مضارع یکسانی داشته باشند با هم هم خانواده هستند .
مانند :
دانش - دانا - دانشمند - دانا و نکته دان
نکته :
بعضی از هم خانواده ها درزبان فارسی بن فعلی ندارند .
مانند :
گل زار - گلستان - گل خو - گلدان - گلنوش - و گل رخ
هنرور - هنرمند - هنر دوست - هنری و باهنر
بن فعل :
به جزو ثابت و اصلی فعل که مفهوم انجام کار یا روی دادن حالتی را بیان کند بن فعل گویند .هرفعل دارای دوریشه یا بن است که عبارتند از :
بن ماضی :
برای پیدا کردن بن ماضی باید تصور کنیم که آن فعل دیروز انجام شده است .سپس شناسه را از آخر آن فعل حذف می کنیم و به باقی مانده ی کلمه بن ماضی می گویند :
می روی __________ من دیروز رفتم .( م را حذف می کنیم .____ رفت ( بن ماضی )
می زنی_______ من دیروز علی را زدم ( م را حذف می کینم ) _____ زد ( بن ماضی )
بن مضارع :
برای پیدا کردن بن مضارع آن فعل را به صورت امری یا دستوری بیان می کینم سپس حرف ( ب ) را از ابتدا بر می داریم . به آن چه باقی می ماند بن مضارع می گویند.
می خوانند _____ بخوان ( ب را حذف می کینم ) خوان ( بن مضارع )
می گویند ________ بگو ( ب را حذف می کینم ) گو ( بن مضارع )
مانند :گل زیبا که می توان گفت: گلی زیبا.
در بین مضاف و مضاف الیه نمی توانیم ی بیاوریم .
مانند : کفش ستاره؛در اینجا نمی توان گفت کفشی ستاره .
مانند : ساحل دریا:ساحل این دریا یا صاحب آن مغازه
در بین صفت و موصوف نمی توانیم صفت اشاره « این » و « آن » اضافه کنیم .
مانند :گل زیبا که نمی توانیم بگوئیم: گل این زیبا یا گل آن زیبا
مانند : مادر مهربان+ است که می شود مادر ,مهربان است.
اما مضاف و مضاف الیه چنین نیست .
مانند کیف سارا + است که می شود کیف, سارا است و جمله ما در این شکل درست نیست.
مانند : کوه بلند که اگر به آن تر اضافه کنیم میشود کوه بلند تر که معنی می دهد. درحالی که اگر تر به مضاف الیه بپیوندد ، معنی نخواهد داشت مانند درکلاس تر که معنی نمی دهد
معلمان پایه ششم در کلاس های ضمن خدمت فارسی سوالاتی را در موارد مختلف مطرح نموده اند که پاسخ آن ها را آقای ربانی که یکی از مدرسین فعال وسرگروه ادبیات فارسی قم هستند تهیه نموده اند .
با تشکر از ایشان و وبلاگ یار مهربان شما نیز می توانید پاسخ برخی سوالات خود را اینجابیابید .

مبالغه واغراق آن است که در صفت کردن وستایش ونکوهش کسی یاچیزی افراط وزیاده روی کنند،چندانکه از حدّعادت معمول بگذرد و برای شنونده شگفت انگیز باشد.
هرگاه اغراق ومبالغه را به درجه ای رسانده باشند که در عقل وعادت،ممکن وباورکردنی نباشد،آن را« غلو »می گویند.